To po nas zostanie.

Gdy kilkanaście tygodni temu pisałem tekst o remoncie kamienicy przy ul. Głównej 23 w Koźlu Rogach przytoczyłem pytanie niegdysiejszego powiatowego konserwatora zabytków: „Co po nas pozostanie?”
Remont kamienicy zakończono, zdjęto rusztowania i teraz możemy ją podziwiać w całej krasie.  Patrząc na efekt remontu

należy pamiętać o potrzebach współczesnego świata jak ratowanie planety, zmniejszanie śladu węglowego, czy w końcu konieczność poprawy warunków mieszkaniowych lokatorów obiektów komunalnych. A każdy kto zna tę kamienicę wie, że ta naprawdę istniała. Bowiem najstarsi mieszkańcy Koźla Rogów nie pamiętają kiedy była, o ile w ogóle od 1945 roku była, remontowana.  
Wystarczy przyjrzeć się uważnie, a nawet niedbale by zauważyć niesamowitą różnicę. W wejściu do dawnego sklepu na rogu budynku usunięto szpetną powyginaną poniemiecką kratę.

Same drzwi zastąpiono nowoczesnymi.

Stare, rozlazłe betonowe schody z murkami bocznymi, które tylko rozszerzały optycznie to miejsce amortyzując zupełnie niepotrzebnie wizualną szerokość obiektu, zastąpiono nowymi wykonanymi też z betonu zachowując szacunek dla dawnego rodzaju materiału.

Teraz możemy spokojnie podziwiać smukłą sylwetkę kamienicy z tej perspektywy.

Zachowano i odrestaurowano balkon wraz ze starą balustradą. Trzeba przyznać, że komponuje się wyjątkowo zgrabnie z barierkami schodów do dawnego sklepu.

Wymieniono stare,  drewniane – niepowiedziane, że akurat ponad 100 letnie – okna na plastikowe, nowoczesne dbając  przy tym o zachowanie ich podziału.

Odtworzono na styropianie gzymsiki okalające otwory okienne.

W wejściu głównym zadbano by mieszkańcom nie kapało na głowę montując poliwęglanowy daszek

i wymieniono stare rozsypujące się schody na nowoczesne – wykonane tą samą techniką co te na rogu, to ważny szczegół, bo buduje jednolitość wyrazu obiektu udowadniając – tym samym tę niezwykłą umiejętność i kunszt łączenia starego z nowym, czyż nie komponuje się zgrabnie kapliczka z tym daszkiem, drzwiami wymienionymi  kilka lat temu, nowoczesnymi schodami czy wreszcie obłędnym kolorem elewacji?

Usunięto stary, zdezelowany płotek ogradzający budynek, za którym kiedyś rosły malwy i kwitły bzy, fruwały muchy i inne owady.

Dzięki temu kapliczka jest teraz bardziej widoczna i mniej narażona na zaciemnienie i wilgoć; nic nie zrobi jej w tym wieku tak dobrze jak odpowiednia dawka słońca.

Wprost nie sposób jednym tchem wymienić całego spectrum zmian jakie zastosowano wobec rzeczonej kamienicy by przeszła metamorfozę od klasycznej XIX-wiecznej wielomieszkaniowej kamienicy po nowoczesny obiekt mieszkalny rodem z XXI wieku. Przed nią kolejne 100 lat tym razem w nowej odsłonie. Dlatego tym razem wręcz jestem skłonny przyznać, że przemiana kamienicy jest zaskakująca. Mógłbym pokusić się o klasyczny cytat „odzyskała dawny blask”. Jednak nie pójdę tą drogą a stwierdzę – ona nie odzyskała dawnego blasku, ona lśni nowym blaskiem!
Wracając zatem do pytania sprzed kilku tygodni śmiało możemy wskazać palcem wyremontowaną kamienicę w Koźlu Rogach przy ul. Głównej 23 i powiedzieć: To po nas pozostanie.